ردیف
عنوان
موضوع
1
نام شخصیت
نام
ابویزید طیقور بن عیسی بن آدم بن سروشان بسطامی
نام خانوادگی
بایزید بسطامی
القاب
سلطان العارفین
نام پدر و مادر
2
تولد
تاریخ
۱۶۱ ه ق
محل
بسطام
3
وفات
234 ه ق
4
جایگاهها در دوران زندگی با ذکر مشاغل
دولتی
سایر
نظامی
5
زمینه فعالیت
فرهنگی ، هنری ، نظامی و سایر
مذهبی
6
آثار بر جای مانده
کتاب
مقاله
روزنامه
بیانیه
فتوا
اختراع
اکتشاف
7
خدمات برجسته
بایزید بسطامی که به حق او را باید سلطان العارفین گفت، یکی از پیشتازان تصوف و عرفان است. او در حالی که از توحید سخن می گوید، با مطرح ساختن عشق الهی، مردم را به محبّت به دیگران و دوست داشتن همه ی آفریدگان خدا تشویق می کند. بایزید مکتب انسانیّت را تحت لوای عرفان در زمانی شروع کرد که مبارزه ی فرهنگ بیگانه، خاطر ایرانیان را نگران ساخته بود. او با سخنان بدیع خود فرهنگ ایرانی را از دستبرد اجانب دور نگهداشت
8
خلاصه زندگینامه
بایزید بسطامی از عارفان نامی اواخر قرن دوم و قرن سوم هجری است نام اصلی وی طیفور بن عیسی است.وی از مریدان امام جعفر بن محمد الصلدق بوده و صد و بیست بزرگ دیگر را خدمت نموده است . مشایخ وی را به بزرگواری ستوده اند و در حق او سخنان بسیار رانده اند .مدت سی سال در بادیه شام میگشت و دوازده سال بر نه شریعت مقدسه ریاضت می کشید تا رسید به انچا رسید کرامات و حالات وی بیشمار است .وی در سن 91 سالگی در 253 - 261 هجری - دار فانی را بدرود گفت و مرقدش در بسطام معروف خاص و عام است .
سید داوود
میرباقری
1337
شاهرود
کارگردان - نویسنده
*
کارگردانی سریالهای فاخری چون امام علی ( ع) و مختارنامه و دهها کار ارزشمند دیگر
سید داوود میرباقری (زاده ۱۳۳۷ در شاهرود) کارگردان ایرانی است. او فارغ‌التحصیل مهندسی معدن از دانشگاه پلی‌تکنیک تهران است. وی پس از گذراندن یک دوره سه ساله هنرآموزی تئا‌تر در «تئا‌تر شهر» در سال ۱۳۵۹ فعالیتش در تئا‌تر و همزمان در تلویزیون را آغاز کرد. او اول بار سینما را با نویسندگی و کارگردانی فیلم «آدم برفی» تجربه کرد. فیلمی که تا مدت‌ها توقیف بود و اکران نشد. در دهه ۱۳۸۰ اکثر زندگی هنری او به تولید سریال مختارنامه سپری شد. در مرداد ۱۳۹۰ وی از در اندیشه داشتن ساخت فیلمی با محوریت زندگی سلمان فارسی خبر داد.
فُروغی بَسطامی
بسطامی
موسی بسطامی
1213
کربلا
1274
تهران
شاعر دوره قاجار
دیوان شعر حدود 20 هزار بیت
میرزا عباس فرزند آقا موسی بسطامی فرزند حسنعلی‌بیگ بسطامی، معروف به میرزا عباس بسطامی با تخلص فروغی، در سال ۱۲۱۳هجری قمری، حین سفر خانواده‌اش به عتبات عالیات، در کربلا [نیازمند منبع]زاده شد. پس از چندی به همراه خانواده‌اش در ساری مازندران اقامت گزید. او پس از مدتی به تهران آمد. او در نوجوانی در زمان فتحعلی شاه، مدتی را در شهر بسطام به سر برد؛ وزهمان‌روی به بسطامی منتسب گشت. او چندی را نیز در شهر کرمان، در خدمت حسنعلی میرزا شجاع‌السلطنه گذراند که در همان دوران، بنا به درخواست شجاع‌السلطنه، تخلص خود را به نام فرزند او «فروغ‌الدوله»، فروغی نهاد. فروغی بسطامی تا پیش از آن در شعر‌هایش، تخلص مسکین را به‌کارمی‌برد.
عموی او، دوست‌علی‌خان معیرالممالک، خزانه‌دار فتحعلی شاه قاجار بود. فروغی بسطامی پس از یک سال کسالت شدیددر روز ۲۵ محرم ۱۲۷۴ قمری در تهران درگذشت.
امیر فخرالدین محمود بن امیر یمین‌الدین طغرایی
طغرایی
ابن یمین
۶۶۴ خورشیدی
فریومد
۷۴۶ خورشیدی
شاعر سبک خراسانی
فرهنگی
دیوان شعر
قطعه‌های ابن‌یمین به سبب اشتمال بر اندرز و طعن و طنز رواج و شهرت بسیار یافت و بر زبان شعردوستان جاری گشت و از این بابت میان شاعران معاصر خود منفرد شد. در قصیده‌سرایی و مثنوی‌پردازی توانا بود. از میان مثنوی‌های او مثنوی «مجلس‌افروز» به بحر خفیف مخبون محذف در تحقیق و عرفان و مثنوی بی‌نام دیگری هم در این موضوع به بحر هزج مسدس مقصور مشهور‌تر است.
به جز دیوان مولف، کتاب «ریحانه الادب» این کتاب‌ها را نیز به او نسبت داده‌است: «انشا طغرل»، به نام مجموعهٔ منشات؛ «انوار المبارک»، «چشمه فائز»، «کلیات طغری»، مجموعهٔ اشعار؛ «مجموعه الغرائب»؛ «المرآت المفتوحه».
پدرش ترک‌نژاد بود و به روزگار سلطان محمد خدابنده در روستای فریومد زمینی خرید و در آن‌جا ساکن گشت.
پدرش او را آموزش داد و از جوانی در شمار شاعران و منشیان دورهٔ خویش درآمد؛ و مقام استیفا یافت و «مستوفی» خوانده شد و چون مانند پدر متصدی نگارش طغرا در آغاز فرمان‌ها بود به «طغرایی» نیز مشهور گشت.
سال‌های نخستین زندگانی ابن‌یمین در خراسان گذشت. در دوران جوانی، به تبریز رفت و به درگاه غیاث‌الدین محمد بن رشیدالدین فضل‌الله وزیر پیوست و آن وزیر را ستایش کرد ولی کارش در آن شهر دوام نیافت؛ چنان‌که ناگزیر شد در قطعه‌ای که خطاب به غیاث‌الدین محمد سرود از او اجازه بازگشت به شهر خویش را بخواهد. زندگانی ابن‌یمین در سبزوار و فریومد به قناعت گذشت و اصولاً وی مردی قانع و گوشه‌گیر و دهقان‌پیشه و معتقد به بنیادهای اخلاقی بود. مرگش به سال ۷۶۹ هجری رخ داد.
ابوالحسن خرقانی
خرقانی
پدر کویرشناسی ایران
352 ه ق
خرقان قومس از توابع بسطام
452 ه ق
روستای خرقان
عارف و صوفی و محقق تاریخی
نورالعلوم
ظاهراً او در سال ۳۵۲ق در روستای خرقان قومس از توابع کوهستان بسطام به دنیا آمده‌است. او بایزید بسطامی را مقتدای خود دانسته و مانند ابوسعید ابوالخیر از احمد بن عبدالکریم قصاب آملی خرقه گرفته. گفته شده که سلطان محمود غزنوی به دیدار او رفته و از او پند خواسته‌است. در گفته‌ها و داستان‌ها به جای مانده که ابوسعید ابوالخیر و پورسینا به خرقان رفته و با او گفتگو داشته و مقام معنوی او را ستوده‌اند. از مریدان و شاگردان نام‌دار او خواجه عبدالله انصاری بوده‌است. مرگ شیخ حسن در روز شنبه دهم محرم سال ۴۲۵ق و در سن ۷۳ سالگی در روستای خرقان بوده‌است